In het kader van de vermogensplanning kan het interessant zijn om aandelen over te dragen aan de echtgeno(o)t(e). Hierbij dienen evenwel bepaalde zaken indachtig te worden gebleven.
Impact van het huwelijksvermogensrecht
Ten eerste, het huwelijksvermogensrecht heeft impact op wie de eigenaar(s) is van aandelen. Het is immers zo dat de aanduiding van de persoon in het aandelenregister slechts aangeeft wie het stemrecht kan uitoefenen. Het vermogensrechtelijk bezit van die aandelen wordt beïnvloed door het huwelijksstelsel waaronder men trouwde:
Worden de aandelen geacht gemeenschappelijk eigendom te zijn, dan nog kan het tegendeel uiteraard oworden bewezen.
Herroepbare schenking van aandelen
Ons Burgerlijk Wetboek vereist voor elke schenking de tussenkomst van een notaris. Hoewel daarop uitzonderingen zijn ontstaan - denk maar aan de bankgift - kunnen aandelen op naam enkel geldig worden geschonken d.m.v. een authentieke akte. De schenking ervan dient dus voor de notaris te gebeuren. De volgende registratiebelasting zal dan betaald moeten worden:
Een belangrijke noot is dat een schenking tussen echtgenoten steeds herroepbaar is. Dat is niet het geval wanneer wordt geschonken tussen twee personen die niet gehuwd zijn. Bijgevolg geeft een schenking tussen echtgenoten niet noodzakelijk de zekerheid die wordt gezocht.
Verbod tot verkoop van aandelen
Hoewel hierop geen sanctie is voorzien, bestaat er een verbod op koop-verkoop tussen echtgenoten (art. 1595 BW).
Overdracht naar de huwgemeenschap
Een eenvoudigere oplossing is om de eigen aandelen over te brengen naar het (nieuw aangemaakt intern) gemeenschappelijk vermogen of naar het eigen vermogen van de andere echtgeno(o)t(e). Worden de aandelen in een gemeenschappelijk vermogen ingebracht, dan kan bovendien een keuzebeding worden opgenomen die de langstlevende echtgenoot toelaat om na het overlijden van de partner te kiezen hoeveel en welke goederen hij/zij uit de gemeenschap opneemt. Zonder dergelijk keuzebeding wordt het gemeenschappelijk vermogen immers gewoon in twee verdeeld. Kan de echtgenoot kiezen, dan kan de keuze fiscaal geoptimaliseerd worden (bv. hij/zij kiest best niet voor de gezinswoning omdat die reeds vrijgesteld is van erfbelasting).